Zdaniem MRiPS  (stanowisko z dnia 14 kwietnia 2022r.):

1. „okres zatrudnienia »krócej niż 6 miesięcy« wymieniony w art. 53 § 1 pkt 1 lit. a Kodeksu pracy – oznacza okres zatrudnienia przed powstaniem niezdolności do pracy, jak również okres zatrudnienia pomiędzy okresem niezdolności do pracy a kolejnym okresem niezdolności do pracy z powodu choroby pracownika. Tym samym, okres wcześniej występującej niezdolności pracownika do pracy z powodu jego choroby jest okresem, którego nie wlicza się do 6-miesięcznego stażu zakładowego (czyli »stażu« w rozumieniu art. 53 § 1 pkt 1 lit. a K.p.).

Przy czym, jeżeli przerwa pomiędzy pierwszą a drugą niezdolnością pracownika do pracy z powodu jego choroby wystąpi w dni dla pracownika wolne od pracy (np. w przypadku pracownika pracującego od poniedziałku do piątku przerwa ta przypadnie w weekend), to te dni należałoby wliczyć do 6-miesięcznego »stażu« w rozumieniu art. 53 § 1 pkt 1 lit. a K.p. Reasumując, do zakładowego stażu pracy, od którego zależy długość okresów ochronnych, o których mowa w powołanym wyżej przepisie, nie wlicza się okresu niezdolności do pracy spowodowanej chorobą (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 lipca 1999 r., sygn. akt I PKN 161/99).

1. okres 3 miesięcy niezdolności pracownika do pracy z powodu jego choroby, o którym mowa w art. 53 § 1 pkt 1 lit. a K.p., należy, liczyć według ogólnej zasady prawa pracy, czyli zgodnie z regułą potocznego (naturalnego) liczenia terminów, co będzie także spójne ze sposobem obliczania wskazanego w tym samym przepisie okresu zatrudnienia krótszego niż 6 miesięcy”.