Przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. poz. 167) wyodrębniają dwa rodzaje podróży według kryterium miejsca docelowego, krajową i zagraniczną. Nie rozstrzygają jednak sposobu rozliczania krajowych odcinków podróży w drodze za granicę, co może mieć istotny wpływ na prawo lub wysokość diety (należności przeznaczonej odpowiednio na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia albo kosztów wyżywienia i innych drobnych wydatków), którą determinuje czas trwania podróży. Resort rodziny w stanowisku z dnia 24 września 2021r. podtrzymał swą wcześniejszą opinię w tej sprawie z dnia 11 kwietnia 2011r.) i wskazał, że „(…) odcinki podróży krajowej – odpowiednio poprzedzający moment rozpoczęcia podróży zagranicznej i odbywany po przekroczeniu granicy polskiej w drodze powrotnej – należałoby traktować rozdzielnie. Oznaczałoby to, że czas tych podróży nie podlegałby sumowaniu. Rozpoczęcie podróży zagranicznej w chwili przekroczenia granicy polskiej, w ocenie resortu rodziny, oznacza przerwanie czasu trwania podróży krajowej. (…)”. Zastrzeżono przy tym, że w sektorze pozabudżetowym: „(…) Nie ma przeszkód prawnych, aby przedmiotem zakładowych regulacji (ustaleń) był sposób ustalania prawa pracownika do diety za odcinki podróży krajowej – odpowiednio poprzedzający moment rozpoczęcia podróży zagranicznej i odbywany po przekroczeniu granicy polskiej w drodze powrotnej. W przypadku, gdy układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania lub umowa o pracę nie zawiera postanowień, o których mowa wyżej, pracownikowi przysługują – zgodnie z art. 775 § 5 K.p. – należności na pokrycie kosztów podróży służbowej według przepisów rozporządzenia (…)”.

Uwaga: w opinii Głównego Inspektoratu Pracy z 2 lutego 2009 r. są to podróże odrębne, chyba że przypadają w tej samej dobie. Wówczas należy je rozliczać łącznie (por. pismo znak GPP-417-4560-10/09/PE/RP).