Wśród praktyków często można spotkać opinię, iż zgoda lekarza na niestosowanie art. 15 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 426 z późn. zm.), może dotyczyć tej regulacji w całości albo w części (przepis dotyczy czasu pracy osoby niepełnosprawnej, tj. 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo, względnie 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo w zależności od stopnia niepełnosprawności, a także zakazu zatrudniania w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych).

Odmienne stanowisko w tej sprawie zajęło MRPiPS w stanowisku z dnia 8 października 2020 r.: „(…) uzyskanie przez osobę niepełnosprawną zaświadczenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy o rehabilitacji (…) wyłącza w całości przepisy art. 15 w/w ustawy, w związku z czym osoba niepełnosprawna, w zakresie czasu pracy, traktowana jest jak pracownik pełnosprawny i w stosunku do niej mają zastosowanie przede wszystkim przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.”

Pracownik powinien zatem – zdaniem resortu pracy – wnioskować o uchylenie stosowania wobec niego art. 15 ustawy o rehabilitacji w całości.