Przesłanką pytania (interpelacja poselska nr 31956 do ministra rodziny i polityki społecznej) była instytucja pracy zdalnej, w kontekście epidemii koronawirusa oraz problematyka nadużywania przez pracodawców stosowania środków łączności w postaci poczty elektronicznej i kontaktu telefonicznego poza godzinami pracy względem pracowników.

W odpowiedzi z dnia 22 marca 2022 r., minister Marlena Maląg przypomina, że instytucja polecenia pracy zdalnej obowiązuje tymczasowo, w związku z wystąpieniem stanu epidemii i może być stosowana tylko przez okres obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz przez okres 3 miesięcy po ich odwołaniu.  Minister podniosła również, że w świetle przepisów Kodeksu pracy pracownik jest obowiązany pozostawać w dyspozycji pracodawcy tylko w czasie pracy, tj. w godzinach pracy wynikających z jego rozkładu czasu pracy. Poza takimi godzinami pracy, pracodawca może polecić pracownikowi wyłącznie pracę nadliczbową albo zobowiązać pracownika do pełnienia dyżuru, z uwzględnieniem wymaganych przepisami Kodeksu pracy okresów odpoczynku dobowego i tygodniowego pracownika. Ponadto, zarówno wykonywanie pracy nadliczbowej, jak i pełnienie dyżuru (z wyjątkiem dyżuru domowego) podlega rekompensacie.

Minister przypomniała również, że pracownik nie pozostając w dyspozycji pracodawcy w ramach godzin pracy wynikających z jego rozkładu czasu pracy, pracy nadliczbowej bądź dyżuru, nie ma obowiązku pozostawania w kontakcie z pracodawcą, w tym za pośrednictwem różnego rodzaju środków komunikacji elektronicznej, w celu wykonywania pracy, stąd zmiana przepisów Kodeksu pracy o czasie pracy w kierunku postulowanym w interpelacji nie wydaje się konieczna.