Zgodnie z wyjaśnieniami KE zawartymi w Praktycznym Poradniku o Delegowaniu, nie wszystkie wyjazdy pracowników na terytorium UE mają charakter delegowania. Wskazano wprost, iż wyjazdy nie mające na celu świadczenia usługi poza granicami państwa członkowskiego, w którym na co dzień pracuje pracownik, nie mają charakteru delegowania w rozmienieniu przepisów Dyrektywy o delegowaniu pracowników w celu świadczenia usług. Co za tym idzie, nie mogą być do nich stosowane i egzekwowane wymagania i obowiązki przewidziane przez przepisy prawa pracy w związku z delegowaniem. Chodzi przede wszystkim o udziały w konferencjach, spotkaniach, targach, kongresach, czy szkoleniach.

Co istotne, nie oznacza to, bynajmniej, iż pracownicy wyjeżdżający w celu innym niż świadczenie usług mogą zupełnie swobodnie podróżować i wykonywać pracę na terytorium UE!

Komisja zwraca uwagę na różnorodność i złożoność tzw. business trips i sygnalizuje, że poszczególne wyjazdy mogą być różnie interpretowane na podstawie przepisów państw członkowskich, do których kierowani są pracownicy. W sytuacji, w której nie będziemy mieć do czynienia z delegowaniem w rozumieniu przepisów dyrektywy, będzie zachodziła konieczność ustalenia, które z przepisów obowiązują w danym przypadku.

Z punktu widzenia interesu pracodawcy, bardzo ważne jest właściwe przygotowanie umowy zawieranej
z pracownikiem wyjeżdżającym, tak by mieć pewność,
iż w danym wypadku, zastosowanie znajdą korzystniejsze przepisy.

Równocześnie, KE sygnalizuje jednak, iż inaczej wygląda sytuacja na gruncie przepisów dot. zabezpieczenia społecznego. Na ich podstawie każdy wyjeżdżający
w celach służbowych, powinien posiadać dokument poświadczający podleganie przepisom dotyczącym zabezpieczenia społecznego, którego z państw podlega podróżujący,  czyli tzw. A1.

Komisja Europejska opublikowała Praktyczny Poradnik o Delegowaniu („Practical Guide on Posting”), stanowiący zbiór wytycznych w zakresie delegowania pracowników. Poradnik, mimo że nie ma charakteru wiążącego, odgrywa duże znaczenie w praktyce funkcjonowania instytucji UE
i stanowi podstawę, na którą powołuje się w swoich orzeczeniach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Poradnik, od strony prawa pracy, wyjaśnia szereg dotychczas niejednoznacznych kwestii dotyczących mobilności pracowników, wskazując wprost m.in.

• możliwość delegowania pracowników, pochodzących spoza UE do innych państw członkowskich w celu świadczenia usług, o ile posiadają prawo pobytu i pracy w państwie członkowskim z którego są delegowani;
• wyłączenie części podróży służbowych z definicji delegowania; [czytaj więcej tutaj]
• sposób definiowania wynagrodzenia pracowników delegowanych,
• dopuszczalność zatrudniania pracowników w celu ich delegowania.

Zdaniem komentatorów, publikacja Poradnika odegra duże znaczenie w obronie interesów polskich pracodawców delegujących pracowników do innych państw UE, zmagających się z nieprzechylnymi im służbami niektórych państw członkowskich.