W związku z nowelizacją z dniem 01 stycznia 2017r. zasad wprowadzania regulaminów pracy i wynagradzania, w stanowisku z dnia 04 stycznia 2017r. NRPiPS  podtrzymało swoją wcześniejszą interpretację, że „przepisy Kodeksu pracy nie regulują kwestii rezygnacji z regulaminu wynagradzania ani regulaminu pracy. W związku z tym przyjmuje się, że regulaminy te mogą być uchylone w takim samym trybie, w jakim są one wprowadzane w zakładzie pracy”.

MRPiPS wyjaśniło, że w przypadku przekształcenia umowy o pracę, która w dniu 22 lutego 2016r. była umową na czas nieokreślony, w drodze porozumienia stron w umowę na czas określony, przy ustalaniu długości okresu jej wypowiedzenia należy uwzględniać wszystkie okresy zatrudnienia u danego pracodawcy:  „(…) Takie przekształcenie rodzaju umowy o pracę w drodze porozumienia stron należałoby natomiast, zdaniem ministerstwa, traktować jak zawarcie przez strony, po dniu wejścia w życie ww. ustawy, nowej umowy o pracę i przy ustalaniu długości okresu jej wypowiedzenia uwzględniać wszystkie okresy zatrudnienia u pracodawcy, także przypadające przed dniem 22 lutego 2016 r. (…)”.

TS UE w wyroku  z dnia 01 grudnia 2016r. w sprawie C-395/15 wyjaśnił, że co do zasady niezdolność do pracy spowodowana wypadkiem przy pracy mieści się w zakresie pojęcia ‘niepełnosprawności’ w rozumieniu dyrektywy 2000/78WE, jednak tylko wtedy, gdy ta niezdolność wykazuje cechy długotrwałego osłabienia funkcji fizycznych, umysłowych lub psychicznych utrudniających powrót do pracy. Jeżeli ma to miejsce, wówczas wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi jedynie z przyczyny jego czasowej niezdolności do pracy na skutek wypadku przy pracy może naruszać zakaz dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność.

Pracownik niepełnosprawny w stopniu znacznym lub umiarkowanym ma prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego, który nabywa po raz pierwszy po przepracowaniu roku. W przypadku przerwy w zaliczeniu do wymaganego stopnia, np. spowodowanej poprawą, a następnie ponownym pogorszeniem stanu zdrowia, nie jest wymagany roczny okres pracy przed ponownym nabyciem prawa do tego urlopu. Tak wyjaśnił resort pracy w  stanowisku z dnia 21 grudnia 2016 r. Czytamy w nim „(…) w przeszłości pracownik nabył prawo do tego urlopu, nie musi ponownie przepracowywać roku, a prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego będzie mu ponownie przysługiwało, zgodnie z art. 20c ustawy o rehabilitacji (…), odpowiednio od momentu zaliczenia do stanu zatrudnienia na podstawie art. 2a ww. ustawy” (o rehabilitacji ).

MRPiPS w stanowisku z dnia 24 listopada 2016r. podtrzymało swą dotychczasową interpretację przepisów w sprawie urlopu wypoczynkowego dla podejmujących po raz pierwszy pracę zawodową. Czytamy w nim m.in.: „Jeżeli pracownik z wykształceniem wyższym ma dodatkowy okres zaliczalny, np. roczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych i stypendium, to zdaniem resortu wymiar urlopu pracownika podejmującego pierwszą pracę po przepracowaniu pełnego miesiąca należy liczyć z wymiaru 20 dni, ponieważ w dniu ustalenia prawa do tego urlopu nie posiada on 10-letniego stażu urlopowego (…). Z 1 stycznia kolejnego roku kalendarzowego pracownik ten w dalszym ciągu ma prawo do 20 dni urlopu wypoczynkowego. Prawo do 26 dni urlopu nabywa po roku  pracy”.

Uwaga: poglądu tego nie podziela większość prawników i praktyków. Główną przyczyną jest nieprecyzyjny zapis art. 153 kp.